Menu:

Bibliografie

Links:

Grote zus

Varg Veum krijgt bezoek van een vrouw die zich tot zijn verbazing voorstelt als zijn halfzuster. Maar ze is niet gekomen om de familie­banden aan te halen, ze wil dat hij haar petekind zoekt, de 19-jarige Emma, die naar Bergen is vertrokken om daar te studeren. Na haar verhuizing uit het studentenhuis is ze spoorloos verdwenen zonder een adres achter te laten.
Het onderzoek voert Veum naar het ruige kustgebied tussen Bergen en Haugesund, waar een criminele motorbende de lakens uitdeelt. Natuurlijk laat Veum zich door het brute geweld niet afschrikken, maar dan neemt de zaak een onverwachte wending die hem ook persoonlijk raakt.

Boekgegevens
Titel: Grote zus (2018)
Auteur: Gunnar Staalesen
Originele titel: Storesøster (2016)
Vertaling: Lucy Pijttersen
Uitgeverij: Marmer
ISBN: 94-606-8385-1
Omvang: 352 p.

Gelezen: 09-2018

BOB-score 3/5

Getemde wolf

Veertig jaar ligt er tussen het debuut Bukken til havresekken (1977) van de Noorse schrijver Gunnar Staalesen en het recent vertaalde Grote zus (2018). In een serie van inmiddels 21 boeken zien we privé-detective Varg Veum uit Bergen als een Scandinavische Philip Marlowe het onrecht bestrijden.
In Grote zus heeft Veum een bijzondere opdrachtgever. Zijn tot dan toe onbekende halfzus vraagt hem om de verdwijning van haar petekind te onderzoeken. Emma is spoorloos verdwenen uit haar studentenhuis in Bergen. Zoals wel vaker zitten niet veel mensen te wachten op een speurder die overal zijn neus in komt steken. Of dit nu een biker is uit een motorbende of een aan kalmeringsmiddelen verslaafde moeder.
Varg, zelf de zestig al gepasseerd, zet vastberaden zijn wolfstanden in deze zaak en laat niet los voordat duidelijk is waar Emma is gebleven. Ondertussen vindt hij stukjes van zijn eigen familiegeschiedenis met behulp van zijn grote zus Norma.
Naast de vertaling van Grote zus verscheen eveneens een herdruk van het uit 1981 afkomstige De vrouw in de koelkast. Veum is met het ouder worden minder cynisch en minder afhankelijk van de fles aquavit. De ruwe randjes zijn van het personage af, de ironie getemperd en door familie en een relatie is Veum een getemde wolf geworden. En dat is jammer voor de lezer.