De witte leeuwin
Als makelaar Louise Åkerblom verdwijnt, weet de Zweedse inspecteur Kurt Wallander nog niet dat hij voor de ingewikkeldste opgave uit zijn loopbaan staat. De vrouw blijkt vermoord te zijn. Op de plaats van de misdaad wordt een vinger gevonden die aan iemand met een donkere huidskleur toebehoort. Alles wijst op een executie. Intussen beraamt een groep fanatieke Zuid-Afrikaanse 'Boeren' een aanslag op een vooraanstaand politicus. Kurt Wallander vermoedt een verband tussen de verdwijning in Zweden en de samenzwering in Zuid-Afrika.
Boekgegevens
Titel: De witte leeuwin (1999)
Auteur: Henning Mankell
Originele titel: Den vita lejoninnan (1993)
Vertaling: Cora Polet
Uitgeverij: De Geus
ISBN: 90-445-0212-3
Omvang: 538 p.
Gelezen: -
Spanning ondanks bekende afloop van geraamde aanslag
In opzet doet 'De witte Leeuwin' van de Zweedse schrijver Henning Mankell denken aan Forsyths legendarische 'Dag van de Jakhals.' Ook hier is sprake van een geraamde aanslag op een historische figuur waarvan de lezer weet dat hij zal mislukken.
Bij Forsyth is dat De Gaulle, bij Mankell Nelson Mandela. Zo'n schrijver maakt het zich niet gemakkelijk, want de nieuwsgierigheid naar de afloop onbreekt. Maar beide auteurs zijn erin geslaagd de spanning erin te houden. Mankell woont al een tijdlang in Afrika, niet alleen zijn documentatie maar ook zijn sfeer is perfect. Een geheime organisatie van Zuid-Afrikaanse Boeren maakt gebruik van een zwarte huurmoordenaar om Nelson Mandela te doden. Het boek is in 1993 geschreven, Mandela is nog geen president, de vriendschap met De Klerk is ongeschonden. De moordenaar moet zwart zijn om verwarring en verdeling te zaaien en desnoods een burgeroorlog te ontketenen. De aanslagpleger wordt om diverse redenen in Zweden opgeleid, en daar komt Mankells vaste hoofpersoon, inspecteur Kurt Wallander in beeld. Want er wordt een vrouw vermist en later dood gevonden. En van wie is de zwarte vinger die op de plaats van het misdrijf wordt opgegraven? Iedereen tast volledig in het duister, tot zich vage sporen gaan aftekenen die onder andere naar Russische maffiafiguren leiden. Hun pad is met doden geplaveid. De lezer weet meer dan de schrijver: Mandela is president geworden, heeft zijn taak vervuld, de natie die hij heeft gevormd staat, hoe wankel ook, nog steeds. 'De witte Leeuwin' hinkt dus als het ware achter de feiten aan, maar toch lees je het boek in een adem uit, geboeid tot het einde. Dat komt ook, omdat Mankell de tijd en de moeite heeft genomen om tussen de avonturen door van Wallander een levend mens te maken. Je hebt een eminent schrijver nodig om zoiets te volbrengen. En dat is Mankell.
Willy Wielek in Trouw - 11/03/1999