Henning Mankell
Geboren in 1948 in Stockholm, groeit Mankell op in noord-Zweden in een gezin dat wordt gevormd door zijn oudere zus en alleenstaande vader die als rechter werkzaam is. Na wat omzwervingen schrijft Mankell zijn eerste theaterstuk gevolgd door zijn eerste roman ‘Bergsprängaren’ in 1973. In 1972, het jaar waarin ook zijn vader komt te overlijden reist Mankell voor het eerst naar Afrika. Een continent waarmee Mankell een sterke verbondenheid toont en waar hij werkt als regisseur en directeur van een theater in Maputo, Mozambique.
Grote internationale doorbraak voor Mankell werd zijn negendelige Wallander-reeks waarvan het eerste boek ‘Mördare utan ansikte’ in 1991 verscheen. Mankell ontving voor dit boek de prijs voor de beste Zweedse thriller van 1991, van de Zweedse Detective academie en tevens in 1992 de Glasnyckeln voor beste Scandinavische misdaadroman. Het eerste deel uit de Wallander-reeks verscheen als ‘Moordenaar zonder gezicht’ in 1997 bij uitgeverij De Geus in een vertaling van Cora Polet. Voor het vijfde deel ‘Dwaalsporen’ ontving Mankell in 2001 de Gold Dagger award. In diverse interviews geeft Mankell zelf aan dat zijn misdaadromans dienen om mistanden in de samenleving bespreekbaar te maken. Hoewel de Wallander-reeks met negen delen en een novelle is afgesloten, leven de hoofdpersonen verder in het boek ’Voor de vorst’ uit 2006 en de televisieserie over Kurt en Linda Wallander waarvoor Mankell de plots heeft geschreven.
Het tiende deel in de Wallander-reeks zal toch verschijnen. In 2009 schreef Henning Mankell
Den orolige mannen dat begin 2010 verscheen als De gekwelde man.