Nog niet dood
Het is herfst in Göteborg. Een aantal mannen, die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken
hebben, is het slachtoffer van een reeks incidenten. De auto van een gangster raakt ernstig
beschadigd. Een schrijver huurt een afgelegen huis om rustig te kunnen schrijven, maar krijgt
ruzie met de buurman. Een politicus wordt gevonden met een lijk naast zich in bed. Een
alleenstaande man wordt voor de keuze gesteld in iemand te vermoorden of zelf dood te gaan.
Commissaris Winter komt erachter dat al deze gebeurtenissen hun oorsprong hebben in een ander
misdrijf, dat plaatsvond tijdens een lange, hete zomer dertig jaar geleden. Een misdrijf dat
nooit is opgehelderd.
Boekgegevens
Titel: Nog niet dood (2009)
Auteur: Åke Edwardson
Originele titel: Nästan död man (2007)
Vertaling: Elina van der Heijden, Wiveca Jongeneel
Uitgeverij: AW Bruna
EAN: 9789022996423
Omvang: 428 p.
Gelezen: 03-2010
BOB-score 3/5
Kunstvorm van het toeval
Een mysterie was een langdurige frustratie. Een puzzel was geduld. De verdwijning
van de politicus was op dit moment een mysterie, gekoppeld aan andere gebeurtenissen.
Op die manier kon een puzzel uit een hele keten kleine mysteries bestaan die niets
anders waren dan stukjes van een grote puzzel. Zo moest je denken, dacht hij. In
een zaak houdt alles misschien verband met elkaar. Alles. Het onbegrijpelijke heeft
een uiterste houdbaarheidsdatum. Daarna wordt het als alle andere ellende. Het wordt
bijna saai. Alledaags. Een puzzel is alledaags. Een mysterie betekent de hele week zaterdag.
We volgen de gedachtestroom van hoofdinspecteur Erik Winter van de recherche uit
Göteborg die in Nog niet dood voor de negende keer moet aantreden. Wat begint
met een luxe leegstaande auto op de Älvsborgsbrug blijkt het startpunt van een
onderzoek naar een dertig jaar oude zaak. In 1975 verdwijnt Beatrice Kolland na
een zwemtochtje vanuit de vakantiekolonie op het eiland Brännö voor de kust van
Göteborg. Meer dan dertig jaar later worden de achterblijvers geconfronteerd met
de gevolgen van deze verdwijning.
Schrijver Jacob Ademar die werkt aan een boek over de verdwijning wordt in zijn
huis beschoten. Van Roger Edwards wordt zijn wagen gestolen en met een schot door
de bestuurdersplaats teruggevonden. Teruggevonden wordt ook de buurman van Ademar,
Bengt Sellberg, doodgeschoten in de auto van politicus Jan Richardsson. De politicus
verdwijnt op zijn beurt spoorloos terwijl de zware crimineel Christian Lejon vol
wraakzucht op zoek is naar degene die tegen zijn auto is aangereden. Allemaal
stukjes van een grote puzzel.
Het is aan Erik Winter en zijn team om het complete plaatje bij elkaar te puzzelen
dat duidelijkheid moet verschaffen over wat er met Beatrice is gebeurd. Een moeizame
taak aangezien Winter geplaagd wordt door zware hoofdpijnaanvallen en geen advies
van zijn echtgenote en arts Angela wil aannemen. Winter is niet de enige binnen
zijn team met problemen. De relatie tussen inspecteurs Aneta Djanali en Fredrik
Halders gaat door een dal nadat in de voorgaande boeken een moeizame samenwerking
is omgezet in een liefdevolle relatie. Inspecteur Lars Bergenhem heeft zo zijn eigen
problemen. Hij heeft zijn gezin verlaten om te gaan samenwonen met zijn minnaar.
Een stap die hem door een deel van het politiekorps niet in dank wordt afgenomen.
De boeken die over Erik Winter in vertaling zijn verschenen van de hand van Åke Edwardson
worden allemaal verteld in een vloeiend dromerig tempo dat een groot aantal hard-core
thrillerlezers gewend aan de Amerikaanse school beslist zal doen afhaken. Wie zich
laat onthaasten door Edwardson wordt meegenomen in de gedetailleerd beschreven
leefomgeving Göteborg en gedachtewereld van de filosofisch ingestelde politieman Erik Winter.
'Misdrijven waren meestal een kunstvorm van het toeval' laat Edwardson zijn speurder
denken halverwege het boek en zo komt uiteindelijk ook de plot tot stand.
'Ik hou niet van dat woord,' zei Winter. 'Gelukkig. Daar geloof ik niet in.'
Gelukkig wordt wel de vertaling Den sista vintern het tiende en mogelijk
laatste boek over Winter deze zomer uitgebracht met als titel De laatste winter.
Hiermee sluit Åke Edwardson zich aan bij zijn Zweedse collega's als Sjöwall & Wahlöö,
Henning Mankell en Håkan Nesser die allemaal hun politieman na tien boeken met pensioen
stuurden.