De zaak van Münster
Het team van inspecteur Münster tast volledig in het duister bij de moord op de oude Waldemar Leverkuhn. Hij lijkt het slachtoffer te zijn van een roofmoord, maar het gebruikte geweld duidt op extreme woede bij de dader. Hiervoor ontbreekt echter elk haatmotief. Münster besluit een beroep te doen op de befaamde intuïtie van commissaris Van Veeteren, die van een jaar verlof geniet. Van Veeteren hoeft maar even te snuiven om zeker te weten dat de zaak stinkt.

Boekgegevens
Titel: De zaak van Münster (2006)
Auteur: Håkan Nesser
Originele titel: Münsters fall (1998)
Vertaling: Edith Sybesma
Uitgeverij: De Geus
ISBN: 90-445-0697-8
Omvang: 316 p.
Gelezen: 06-2006 / 09-2007
BOB-score 3/5
‘Politiewerk is als het leven zelf. Vijfennegentig procent ervan is verspilde tijd.’, aldus commissaris Van Veeteren in ’ De zaak van Münster’. Deze uitspraak is zeker van toepassing op het onderzoek dat inspecteur Münster instelt naar de brute moord op de gepensioneerde Waldermar Leverkuhn. Münster kan met geen mogelijkheid het motief of de dader boven water krijgen in deze zaak en in zijn wanhoop richt hij zich maar tot ex-commissaris Van Veeteren die zich zelf bezighoudt met een boekenantiquariaat. Het geval neemt toe in complexiteit als ook de buurvrouw van Leverkuhn spoorloos verdwijnt.
Van Veeteren is in tegenstelling tot veel van zijn andere Scandinavische collega’s een levensgenieter die op een intuïtieve en solistische manier te werk gaat. Hij lijkt hierbij verrassend veel op zijn Franse collega Adamsberg uit de boeken van Fred Vargas.
Nesser heeft met dit zesde deel in de reeks over Van Veeteren weer een prima politieroman afgeleverd over het rechercheteam dat werkzaam is in de fictieve stad Maardam. Binnen het verhaal zitten een aantal aardige wendingen en worden pas op het einde alle losse draadjes met elkaar verbonden. Waarbij ook in dit boek wordt duidelijk gemaakt dat niet elke dode een misdaad is.
Op de vraag, ‘Waarom komen er zoveel thrillerschrijvers uit Zweden?’, heeft Håkan Nesser een duidelijk antwoord gevonden, ’Zweden zijn er gewoon erg goed in.’ Na het lezen van dit boek kun je niet anders dan concluderen dat dit zeker geldt voor Nesser zelf.