Suikerdood
Zestien jaar geleden is er onder verdachte omstandigheden een baby gestorven. Het hoofd van de landelijke recherche heeft vrienden die hij niet moet hebben. Een psychopaat die een perfect dubbelleven leidt, heeft een netwerk met vertakkingen tot ver in politieke kringen. En Kari Helene Bieler herinnert zich plotseling wat er destijds gebeurd is.
dat vormt de aanzet tot een verbijsterende thriller vol gruwelijkheden, met de moord op de chef van de landelijke recherche als bloedstollende finale.
Deze keer is Marian Dahle, collega van Cato Isaksen, de hoofdpersoon. Haar nauwe vriendschap met de chef van de landelijke recherche zorgt ervoor dat ze op een gevaarlijke manier bij de zaak betrokken raakt.
Boekgegevens
Titel: Suikerdood (2010)
Auteur: Unni Lindell
Originele titel: Sukkerdøden (2010)
Vertaling: Ingrid Helwerda, Carla Joustra, Lucy Pijttersen
Uitgeverij: Querido - Q
ISBN: 90-214-3911-2
Omvang: 344 p.
Gelezen: 11-2010
BOB-score 4/5
Zwaan kleef aan
Na Honingval en Boeman waarin rechercheur Marian Dahle wordt geïntroduceerd, laat de Noorse schrijfster Unni Lindell haar nu de hoofdrol spelen in haar nieuwste boek Suikerdood. Waar in de voorgaande twee delen nog een duidelijke hoofdrol was weggelegd voor inspecteur Cato Isaksen is zijn aandeel nu beperkt tot notoire mopperaar. Isaksen klaagt en zeurt over de manier waarop zijn eigenzinnige collega te werk gaat en de manier waarop ze zich mengt in een onderzoek waar ze buiten zou moeten blijven vanwege persoonlijke betrokkenheid. Kritiek die als regen langs de veren van een eend glijdt. Marian blijft op haar intuïtieve manier die zaken onderzoeken die haar persoonlijk raken.
Persoonlijke betrokkenheid is er in dit verhaal zeker wanneer de chef van de landelijke recherche Martin Egge wordt aangereden en de dader van deze hit-and-run in rook opgaat. Egge wordt zwaargewond opgenomen in het ziekenhuis waar Marian hem bezoekt. Tijdens haar jeugd heeft Marian bij Egge in huis gewoond. Zij is een van de minderbedeelden die hij onder zijn vleugels heeft genomen en bescherming heeft geboden. Een niet professionele houding voor een politieman in de ogen van Cato Isaksen.
Nu zijn protégee Marian op eigen benen kan staan heeft de kinderloze weduwnaar Egge de jonge dakloze Juha Sakkonen onder zijn hoede genomen. Zoon van een aan een overdosis overleden Russische moeder en een verdwenen Finse vader.
Naast de aanrijding is er een tweede stuwende kracht achter dit verhaal. De zwaarlijvige Kari Helene Bieler heeft een zwaar traumatische jeugd achter de rug. Zij sloft met haar mosterdgele gewatteerde jas schichtig door de straten van Oslo op zoek naar eten en liefst naar grote hoeveelheden zoetigheid. Een opstuivend wolkje poedersuiker opent als een sleutel de deur waarachter een verdrongen jeugdervaring verborgen zit. Wanneer Kari Helene haar herinneringen deelt met haar ouders dan haalt het verleden het heden in. Hierdoor leidt het ene slachtoffer tot het andere en lijkt Kari Helene in haar gele jas de gouden zwaan uit het sprookje zwaan kleef aan.
In het huis van Martin Egge ontdekt Marian informatie waaruit blijkt dat de chef recherche op eigen houtje onderzoek heeft gedaan naar de vriendengroep waar hij samen met zijn overleden vrouw deel van uitmaakte. Marian die zelf ook een eigenzinnige manier van onderzoeken heeft begrijpt waarom haar mentor buiten de gebaande paden heeft gewerkt. Zij gaat aan de slag met de informatie en dat brengt haar onder andere in contact met Kari Helene en Juha. Een tweetal waarmee ze meer overeenkomsten heeft dan ze in eerste instantie denkt.
Unni Lindell heeft na Cato Isaksen, de meer traditionele Scandinavische politieinspecteur, gekozen voor de eigenzinnige vrouwelijke rechercheur Marian Dahle. Voorzien van Koreaanse wortels en met eigenschappen die soms thuishoren binnen het brede spectrum van autisme gaat deze jonge vrouw intuïtief maar zeer doelgericht te werk. Niet altijd even doordacht en niet altijd met oog voor haar omgeving lost Dahle als exponent van een nieuwe generatie speurders haar zaken op.
Vraag is of Marian Dahle met Suikerdood haar collega Cato definitief achter het behang heeft geplakt?