Sub Rosa
Tone Saxe, eigenares van een succesvolle kunstgalerie in het Noorse Trondheim, wordt vermoord aangetroffen in het huis van haar protégé en minnaar - opgespietst aan een ijzeren staaf. Een passionele moord, zo lijkt het wel, en de dader is snel gepakt. Maar volgens Anne-kin Halvorsen, die nog maar net haar opleiding aan de politieschool heeft afgerond, is de zaak veel gecompliceerder. Wat heeft een inbraak in de galerij met de moord te maken? En welke geheimen verbergt het schilderij "Sub Rosa"? Anne-kin, een jonge, slimme doorzetster, gaat op eigen houtje op onderzoek uit en komt tot een schokkende ontdekking.
Boekgegevens
Titel: Sub Rosa (1997)
Auteur: Kim Småge
Originele titel: Sub Rosa (1993)
Vertaling: Annelies de Vroom
Uitgeverij: Anthos - Flamingo Noire
ISBN: 90-414-0473-2
Omvang: 244 p.
Gelezen: 09-2003
Awards
Glassnøkkelen 1994
In het ijskoude Trondheim sterft Saxe in huis van minnaar
Een klein golfje Scandinavische crimi's spoelt aan op onze kusten. Dat doet mij deugd want ik mag de stijl van die lui in het noorden wel. Kim Smage is Noors en werd in 1994 onderscheiden met de Glazen Sleutel voor het beste spannende boek in Noorwegen.
Niet onverdiend, kunnen we vaststellen. Haar hoofdpersoon is Anne-kin Halvorsen, een kordate politievrouw. In het van vorst verstarde Trondheim moet zij een moord oplossen: Tone Saxe, de eigenares van een kunstgalerie, wordt gespietst gevonden aan een ijzeren staaf in het huis van haar minnaar, een veelbelovend schilder. Die wordt verdacht en sporen leiden ook naar zijn kunstbroeder, een man die voortdurend balanceert op de rand van de godsdienstwaanzin. Beiden worden prompt in het cachot gestopt. Dit nu vind ik wat vreemd. Zijn politie en justitie in Noorwegen zo streng en onverbiddellijk dat ze iedereen aan wie een schijn van twijfel hangt meteen maar voor langere tijd opbergen? Maar goed, opgeruimd staat knappies zullen we maar zeggen, dan kan het onderzoek ongehinderd doorgang vinden. En dat voert, via de vele lagen behang in des schilders woning, diep het verleden in, naar die vermaledijde oorlog, die behalve miljoenen doden ook zovele goeden en fouten opleverde. Ja, ja. . . Het eind is een beetje een anticlimax, maar het verhaal is spannend en ingenieus en de figuren naar het leven getekend. Lekker realistisch, dat mag ik wel.
Willy Wielek in Trouw - 23/01/1999