De razende rivier
Zomer in een kleine stad in Noorwegen, er heerst een hittegolf. Het lichaam van een jonge man wordt gevonden in de rivier. Robert, een gedesillusioneerde regionale journalist, gaat evenals zijn broer, die politieman is, op zoek naar de daders van dit misdrijf. Ze komen echter al snel in conflict met elkaar. De oplossing van de zaak laat de verborgen kanten van de stad zien, inclusief een donker familiegeheim
Boekgegevens
Titel: De razende rivier (2009)
Auteur: Frode Grytten
Originele titel: Flytande bjørn (2005)
Vertaling: Marianne Molenaar
Uitgeverij: De arbeiderspers
ISBN: 90-295-6754-6
Omvang: 224 p.
Gelezen: 10-2009
Awards
Den gyldne revolver 2005
BOB-score 3/5
De simpelste leugen
Odda, een klein industriestadje in het zuiden van Noorwegen. Het hoogovenbedrijf dat de stad
en het water van de fjord vervuilde heeft de poorten gesloten. De stad lijkt tot stilstand
gekomen net als de carrière van plaatselijk journalist Robert. De stad leeft op wanneer het
lichaam van een racistische jongeman dood wordt aangetroffen in de rivier. Voor de lokale
bevolking is het zo helder als het water in de fjord ooit was. Het zijn de Serviërs die de
hand hebben gehad in de dood van hun plaatsgenoot. Robert op de huid gezeten door zijn
eindredactrice gaat op onderzoek uit net als zijn broer die werkzaam is bij de politie.
Het onderzoek is niet het enige dat beide broers delen. Robert is de minnaar van zijn
schoonzus die maar moeilijke een keuze kan maken tussen beide heren.
Journalist en schrijver Frode Grytten schreef al eerder over zijn geboorteplaats Odda. Voor
de misdaadroman De razende rivier ontving hij de prijs voor beste Noorse misdaadroman
2005. In Nederland verscheen het boek met het etiket literaire thriller en voor het taalgebruik,
de beeldende beschrijving van de industriestad in verval en voor de uitwerking van relaties
tussen de personages kan een deel van deze typering zeker worden gebruikt. Grytten ontving voor
zijn eerdere werk al eens de belangrijkste literaire prijs van Noorwegen.
Maar op de vraag of dit een thriller is kan ik alleen maar knikken en zoals Grytten schreef:
'Knikken was een leugen, maar het was de simpelste leugen ter wereld. '